My Blog List

Thursday, May 12, 2016

SNAPSHOT pf a larger order NOLETLOODS SCHIEDAM

De Ketelfactory heeft tijdelijk een ruim 6000 m2 grote loods in gebruik. 20 kunstenaars die in de Ketelfactory hebben geexposeerd, kregen de kans groot uit te pakken in de loods. Zo toont Robert Zandvliet nieuw werk op groot formaat, Frame bestaande uit vier doeken en bouwde Karin van Pinxteren een installatie waarin door een soort vensters naar binnen kan worden gekeken naar een filmprojectie en naar een prima verhaal kan worden geluisterd: Het onderbeen van Ambroise Sardou.

Natuurlijk spreken niet alle werken onmiddellijk aan. Een greep:

OLPHAERT DEN OTTER(1955) - CURE 2015
Vanaf 2009 werkt Den Otter aan zijn serie World Stress Painting. Nu toont hij twee doeken die samenhang vertonen, maar door de opstelling niet samen te zien zijn: Care  en Cure. De andere werken uit de serie tonen rampen als oorlog, tsunami, kernreactorrampen, etc. Nu symbolisch. CURE is een tentje opgebouwd uit harnassen en wapens. Is strijd werkelijk een geneeswijze?

BERNADET TEN HOVE (1957) PRESENT PRECENSE
Een serie portretten gebaseerd op klassieke portretten, maar op een moderne manier vormgegeven: op aluminum geschilderd, met een lijmkam vormgegeven kleding en ogen van vilt. Topwerk.


Detail

CLAUDY JONGSTRA(1963)  maakt al jaren met vilt en wol. Tegenwoordig heeft ze alles in eigen hand. De wol komt van haar eigen kudde schapen, de kleurstoffen uit haar eigen verftuin. Het materiaal en de kleuren komen in dit werk prachtig tot uiting. MAKING OF A RUG (2016) roept allerlei associaties op en warme sentimenten. Prachtig. 


MIRJAM KUITENBROUWER (1967) heeft een installatie gemaakt die vooral tot doel heeft de toeschouwers bewust te maken van hoe we kijken en waarom we kijken. De installatie bestaat uit een bank waarop allerlei objecten zijn geplaatst die voorzien zijn van optische apparaten. Ieder weet welk nut die optica hebben. dus wil ieder zien wat ze laten zien.
Kuitenbrouwer heeft ze zo geplaatst dat ze niet doen wat wij verwachten dat ze doen.  Pas dan zien we de schoonheid van de objecten. Elk daarvan zou je z mee willen nemen.

De titel van de installatie: EXPERIENCE IS THE ANGLED ROAD (2016)
Doorkijk naar WINNIE TESCHMACHER (1958) SPACE OF SILENCE (2016)

HANS VAN BENTHEM (1965) heeft een enorme berg gebouwd, die bevolkt is door talloze porseleinen figuren en voorwerpen. Chinese porseleinbakkers creëren wat Van Benthem ontwerpt. Omdat hij in zijn werk kitsch in overtreffende trap maakt, wordt het grappig, ontroerend en vooral een sensatie om te blijven ontdekken wat er allemaal te zien is.

KEEP ON DREAMING (2006- 2016). Doen we, Hans.






FLORETTE DIJKSTRA (1963) heeft een installatie GRONDVLOER (2016) gemaakt van heel veel tekeningen. Een deel daarvan focust op de basisvormen.
Een ander deel toont de werkkamers van kunstenaars.

Dan zijn er nog variaties op bekende thema's, zoals hier op de zuil van Brancusi.

CHARLEMAGNE PALESTINE IN WITTE DE WITH ROTTERDAM

Rondione in Boymans en Palestine in Witte de With. Het lijkt toeval; het kan ook dat beide musea op zoek zijn naar toegankelijke kunst. Want iedereen kan genieten van beide expo's zonder voorkennis.
Aanvankelijk leek me de expo in Witte de With te flauw voor woorden, een soort elitair gevoel van dit is te gemakkelijk en het idee  dat tegenwoordig er veel kunstenaars zijn die grote verzamelingen van banale voorwerpen presenteren en daar nog een mooi verhaal bij vertellen en de curatoren loopt het water in de mond. Een aflevering van het uitstekende programma Canvasconnectie gaf de doorslag. Palestine vertelde over zijn werk en over de kunstenaars die hij waardeerde.
En dus togen wij naar GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt, zoals de presentatie getiteld is.
Het is een overzicht van wat Palestine zoal heeft gedaan. Daar zit veel oud werk tussen, dat sterk gedateerd overkomt. De video's die zijn performances tonen zijn in hedendaagse ogen te flauw voor woorden. Ook zijn schilderijen en tekeningen zijn nietszeggend. Maar zijn minimale muziek en de installaties met knuffeldieren zijn overweldigend. Er zit humor in, de samenstellingen zijn niet willekeurig en het idee om weggegooide knuffels een tweede leven te geven door ze op te knappen en soms te vervormen en er een soort afgodsbeelden van te maken spreekt aan.

Palestine (1947, USA) grijpt in zijn werk terug naar zijn Amerikaanse- Joodse achtergrond en mengt deze met primitivistische elementen. Teddyberen bijvoorbeeld zijn uitgevonden door Richard Steiff, die zijn beren maakte in Brooklyn, de geboorteplaats van Palestine.


Beren kijken naar tekeningen van dieren. Elk dier heeft de tekening op zijn formaat.
Ze zijn voorbeelden van de vermenselijking van knuffels en tegelijkertijd geeft de installatie commentaar op onze omgang met kunst.


DIVINITIES noemt  hij de knuffels die zijn vleugel versieren. Dit heilige speelgoed krijgt daardoor een soort totemfunctie.
Tegelijkertijd is het natuurlijk heel dubbel: hij maakt ze tot fetisj, heilige voorwerpen, maar ze blijven rotzooi.

GODBEARS zijn eigen creaties en geen ready mades. ze bestaan allemaal uit drie koppen(de drie-eenheid0 en twee lichamen. De inspiratie voor deze figuren deed hij op bij de hindoeïstische goden.  



Op zijn eerste reis naar Europa in de jaren zeventig had hij een rode koffer bij zich met alleen knuffels.
Hij woonde een tijd in Rotterdam. Tegenwoordig heeft hij zijn studio in Brussel.  


D-DAY P-DAY (2001) Een nieuwe manier van presenteren: 130 knuffels aan parachutes.
Een herinnering aan de invasie in Normandie in 1944?



 TREMBLING WALLS was eerder te zien in de jaren 70. Als musicus improviseert hij op de vleugel op zijn muziek, die hij weigert op te schrijven. In zijn installaties verwerkt hij graag muziek of geluid. In dit werk wil hij de trilling van geluid zichtbaar maken. De houten kisten met metalen frame stonden aanvankelijk rechtop, nu liggen ze.