Ze zijn niet bijzonder of technisch knap gemaakt. Bekend is Therrien door het vergroten van alledaagse voorwerpen. Nu is hij daarin niet de eerste. Claes Oldenburg en Jef Koons gingen hem daarin voor. Het verschil is dat hij zich beperkt tot zeer alledaagse voorwerpen als stoelen, tafels, serviesgoed en oliespuiten. Hij vergroot ze en laat ze de oorspronkelijke kleuren behouden, zelfs de roestrandjes zijn erop geschilderd. Het is grappig, maar daar blijft het bij. Er zit geen commentaar bij zoals bij Koons en geen vervreemding zoals bij Oldenburg. De expo in De Pont in Tilburg is een tegenvaller.
UNDER THE TABLEELLEN KOOI(1965,Friesland)is na haar opleiding aan de Rijksacademie gaan fotograferen. Ze zoekt naar locaties die voor haar aansluiten bij de schildertraditie. In het landschap plaatst ze haar modellen.
Ze heeft de plek gezocht die aansluit bij de beelden die ze in haar hoofd heeft.
Als de plek gevonden is, wordt alles to in het kleinste detail uitgewerkt. Ze werkt met een crew alsof het een filmopname betreft. Eigenlijk is dat ook zo, haar beelden roepen onherroepelijk de kijkervaring op die je van films kijken kent. Haar foto's balanceren op de grens tussen werkelijkheid en verbeelding. Haar foto's zijn te zien in SMS in Den Bosch samen met het werk van Astrid Kuse Jensen.
MUIDERZAND
LISSABON
NIEUWKOOP
HARLINGEN
HAZERSWOUDE (3 ZUSTERS)
BORSELE
ABBEKERK
NAUERNAASTRID KRUSE JENSEN(1975,Denemarken) studeerde o.a. aan de Rietveld Academie te Amsterdam. Zij werkt bij voorkeur 's nachts. Aanvankelijk werkte ze met het aanwezige licht en een lange sluitertijd, waardoor de kleuren heel verzadigd op de opname kwamen. Later is ze licht gaan gebruiken.
Haar opnamen hebben een geheimzinnige of eenzame sfeer.
SHE WAS LOOKING FOR HERSELF
THE HOUSE BY THE WATER
BUS STOP
HOTEL ROOM
MINIATURE WORLD
WITHIN THE TREES
CONSTRUCTING A MEMORY
KASSE
SWIMMING POOLVLAAMSE VEDETTEN
Het Brabants Museum heeft de expositie VLaamse Vedetten in huis. Deze schilderijen verlaten zelden het Groeninger Museum in Brugge. Nu dat museum verbouwd wordt, kon Den Bosch deze Vlaamse gasten uit de periode 1890 - 1960 ontvangen. De typische 'primitieve' stijl van de Vlaamse kunst uit de twintiger jaren is volop aanwezig.
De vormen zijn bewust vereenvoudigd, het kleurengebruik is fel maar niet gevarieerd.
Het is een reactie van de Vlaamse kunstenaars op het surrrealisme dat in Brussel furore maakte. Emile Claus blijft dichter bij de realiteit dan zijn expressionistische broeders, hij werkt meer impressionistisch evenals Van de Velde die zich toelegde op het pointillisme. Helaas hangen de doeken dicht bij elkaar in een zaal met veel vals licht, dat komt het kijken niet ten goede.
PAUL DELVAUX
SERENITERENE MAGRITTE
L' ATTENTATEMILE CLAUS
DE LEIE IN ASTENEFRITS VAN DEN BERGHE
DE VERLIEFDEN IN HET DORPJEAN BRUSSELMANS
DORPSTAFEREELHENRI VAN DE VELDE
PORTRET VAN LAURENT VAN DE VELDEGUSTAVE DE SMET
HENRIETTE
DE SCHIETKRAAM
